Смислата на човекот е да научи да биде Господар, управител на својот живот, контролор и регулатор на своите животни текови. Човекот кој го научил ова може да биде свој Бог и да нема други човечки Богови над него кои ќе му го кројат животот и ќе му кажуваат што да прави.

Егото е дефектен лик што човекот го игра во претставата на животот составен од: дефектни верувања, дефектно извежбани навики, дефектни идеи, дефектни начини на размислување, дефектни ставови, дефектни сексуални нагони.

Бог е еден и тој се наоѓа во човековата внатрешна личност. Бог не е многумина. Толку е просто да...

Кога човекот ќе ја загуби дистанцата со околината, околината му станува многу блиска и на тој начин неговиот ум наместо да се идентификува со своето себство, се идентификува со околината. Тоа создава стрес, затоа што преголемата близина во телото автоматски активира механизам за самоодбрана.

Се нема работа, па луѓето си измислуваат никому потребни непостоечки и нереални работни места со кои им ја одземаат работата на поповите и на реалните учители кои се на изумирање.
Но не е дека реално нема работа. Работа има, но малку луѓе се заинтересирани да работат реална работа

Ви се чини дека сите сме педери само не признаваме, но тоа е лажен впечаток затоа што светот го набљудувате од ваш аспект. Но вашиот аспект не е објективен. Ве има 5% што машки што женски.

Простачката држава има очајна потреба од диктатор. Плачат простаците по диктатор, но во исто време и го озборуваат, тивко, никој да не чуе. Така функционираат тие.

Просечниот човек се однесува како овца. Тој не сака да знае дека неговите деца ќе завршат по фирми хипнотизирано работејќи, трошејќи и замајќи кредити, сѐ во интерес на тоа капиталистите и банкарите да стануваат сѐ подебели и помоќни.

Демоните се снимени команди во мозокот на човекот што тој генетски ги наследил или несвесно ги прифатил од околината.